actueel
 

Bert Weverling

Huis Sonneveld (Boulez' l'Eclat)

 

In Rotterdam staat aan de rand van het Museumpark het Huis Sonneveld, een prachtig voorbeeld van het Nieuwe Bouwen uit de jaren '30. In de garage ervan vond ik buitengewoon mooi loodgietersdesign.

 Deze afbeelding heb ik gebruikt om een schilderij te maken waarbij het toeval de compositie zou bepalen. Als drager maakte ik een linnen vlechtwerk van stroken van 10 cm. breed en een meter lang. Vervolgens legde ik over de afbeelding een raster van 100 vierkantjes van 1 cm2. Ik deed de vierkantjes in een hoge hoed en trok ze als bij een loterij een voor een eruit. De eerste kwam linksboven terecht, de laatste rechts onder. Dat gaf een weinig spannend beeld. In dezelfde tijd hoorde ik het muziekstuk l'Eclat van Boulez, waarin felle droge tonen verweven waren met lange resonerende. Hierdoor geïnspireerd ging ik toch ingrijpen op de compositie door een groot aantal beeldelementen met ultramarijn weg te drukken, met dit schilderij als resultaat:

L'Eclat de Boulez (Rotterdam, Huis Sonneveld), olie op linnen vlechtwerk, 100x100, € 1450,-

 

 

Mozaiek

Het idee was: trek een aantal golvende horizontale en verticale lijnen, waardoor een groot aantal ongelijke vakjes ontstaat. Ga ernaar staren, op zoek naar vormen die door een deel van de lijnen begrensd worden. Vind er zoveel mogelijk, bekommer je niet om de compositie. Het resultaat is Mozaiek. Een vliegtuig en een Thalys, een slang, een kwast, een uil, benen. En nog meer. Een stuk of twintig. Onderweg kreeg ik wel genoeg van al die vakjes in kleuren, dus heb ik hem ook een tijdlang weggezet. Na een doorlooptijd van vier jaar is hij nu af.

Mozaïek, olie op linnen, 80x120, € 1250,-

 

Stemmingen

Beeldende kunst betreedt het gebied dat niet in woorden te vatten is. Door het beeld komt iets tot je dat niet door een beschrijving overgebracht kan worden. De schilderijen en tekeningen in deze reeks, gemaakt in de afgelopen 20 jaar, zijn met dit oogmerk tot stand gekomen.

Solitude. 3x 40x30, olie op linnen, € 900,-. Kom een wachtruimte binnen en dit beeld kan je treffen.

Stairway to the stars, 60x80, olie op linnen. Romantisch beeld van een groot feest. Een blik; eeuwigheid of seconde.

Jazz in Marciac. olie op linnen, 60x80, in particulier bezit. Muziek is de ultieme overbrenging van stemming.

Jazz in Marciac(2), Matt Waldrin en Deedee Bridgewater, olie op linnen, 60x80, € 900,-.

Verpleeghuis, olie en inkt op karton, 80x100, € 900,-.

De kapper, olie op linnen, 90x60, verkocht.

De Cursus, olie op linnen, 90x60, in particulier bezit

Bericht van een Vroege Dood, olie op linnen, 60x80, in particulier bezit.

De Violist, acryl en olie op linnen, 40x50. Een met zijn muziek 

Voorstudie voor 'Aankomst'. gewassen inkt.

Illustratie bij een artikel over gehandicaptenzorg. Houtskool op papier.

Illustratie bij artikel over Vrouwenmishandeling.

Bijlmerramp

Bijlmerramp, 1992. Ik woonde in de Bijlmer, in de flat tegenover Kruitberg. Jaren erna heb ik een serie van voornamelijk pastels gemaakt om toch iets van de gevoelde emotie vast te leggen.

Bijlmerramp 1, Inslag, Oliepastel

Bijlmerramp 2, Voorzichtig kijken. Pastel

Bijlmerramp 5, overstuur, acryl en inkt

Bijlmerramp 3, binnenstraat Kikkenstein. Zondagavond, er waren mensen die hun mooiste kleren aanhadden. Pastel

Bijlmerramp 4, Weg, weg! Chaos op straat. Pastel

Loodgietersdesign (3)

12 jaar geleden betrokken we een woning die ingrijpend opgeknapt moest worden. Onder andere veel werk voor de loodgieter. Dat deed hij zo mooi dat ik hem op het hart drukte om het lekker in het zicht te laten.

Werkkamer,olie op linnen, 50x70, € 550,-

Woonkamer, olie op linnen, 70x50, € 650,-

Eetkamer, olie op linnen, 70x90, € 550,-

Overloop, olie op linnen, 75x55, € 450,-

Stopcontact, olie op linnen, 70x70, € 750,-

Slaapkamer, olie op linnen, 70x80, € 850,-

Werkkamer M., olie op linnen, 85x70, € 950,-

Entree, olie op linnen, 75x30, € 450,-

gootsteenkastje, olie op linnen, 60x30, € 350,-

Loodgietersdesign (2) (Amsterdam)

Kunstwerkjes vind je overal, dus ook op momenten dat het niet zo gelegen komt. Zo stond ik een keer in een winkel en werd mijn aandacht meer getrokken naar verwarmingsbuizen dan naar de verkoper. Ik luisterde met een half oor en prentte me ondertussen het beeld in. Zo ontstonden Transvorm en Galerie Jos Art. Of ik had geen fototoestel bij me en had nog geen smartphone, maar kon even de tijd nemen om een schetsje te maken, zoals in het FOAM en bij een drukkerij in de Govert Flinckstraat. Of ik ging nog eens apart terug met een fototoestel, bij een meubelzaak op de Rozengracht. En dan is er nog een aparte categorie van buizen die ik zag als ik naar binnen keek bij benedenwoningen waar ik langs kwam. Wat doe je in zo'n geval? Ik had niet het gevoel dat ik dat zomaar kon gaan fotograferen en ik kon ook niet een kwartiertje door het raam staren en een schetsje maken. En ik wist niet of ik het wel goed uitgelegd kon krijgen als ik zou aanbellen. Dus liep ik een tijd iedere dag langzaam langs om het beeld stukje bij beetje in te prenten. Dat was in de Van Ostadestraat. Hier volgen ze.

Galerie Jos Art, olie op linnen, 70x90, € 550,-

Restaurant De Veranda, olie op linnen, 50x40, € 450,-

FOAM, olie op linnen, 80x80, € 900,-

Transvorm, olie op linnen, 90x120, € 1.100,-

Govert Flinckstraat, olie op linnen, 80x120, € 750,-

Kasstoors Rozengracht (1), olie op linnen, 95x125, € 1.100,-

Kasstoors Rozengracht (2), olie op linnen, 90x120, € 950,-

Van Ostadestraat, olie op linnen, 100x120, € 950,-

Toeval, het Cadeautje voor de Kunstenaar

Toeval speelt regelmatig een rol bij het schilderen. De schilder heeft een idee in zijn hoofd en hij werkt daarnaartoe. Maar al schilderend ziet hij ineens iets anders verschijnen en dat vindt hij dan zo aardig dat hij op de ontdekking doorgaat. Een paar voorbeelden:

'De Violis't. Bij de eerste opzet van de lucht ontstond er een restruimte, waarin hoofd en hand pasten. Vandaar dat het hoofd aan de onderkant zit en ook een beetje ongelukkig afgesneden. Maar hij moest en zou komen

'Entree'. Het ging mij om de buisjes achter onze voordeur. Door op de achtergrond vlekken aan te brengen ontstond daar de vorm van een hoofd. Eigenlijk hoefde ik er alleen nog maar twee puntjes in aan te brengen en ik had een spookje. Over spoken gesproken:

'Dilitatie'. Alvorens de bakstenen erin te metselen had ik een achtergrond aangebracht met blauw, rood en groen, met de bedoeling dat deze kleuren door de stenen heen zouden schijnen en in de voegen zichtbaar. rechtsboven bleek zich een kikker schuil te houden.

'Berlin, Husemannstrasse'. Daar zag ik de afgebeelde buizen. Linksboven bevond zich ineens een dame met ontblote borst.

'De Bus'. Mijn opzet was om weer te geven dat je in het OV dicht tegen elkaar aan zit, maar elkaar negeert. Maar ik kwam niet goed uit, waardoor de zware jongen achter het precieuze dametje schoof, die daardoor noodgedwongen naar voren moest gaan zitten. Dat vond ik veel leuker dan mijn oorspronkelijke idee.